دوئل ب‌ام‌و Z4 و آلفارومئو ۴C

دوئل ب‌ام‌و Z4 و آلفارومئو ۴C

امروز در یکی دیگر از قسمت‌های سری رقابت‌های خودرویی پدال به گروه خودروهای اسپرت رسیده‌ایم. در دومین دوئل این گروه، لوتوس اوورا در برابر مرسدس بنز SLC قرار گرفت. در این رقابت مجموعاً در هردو نظرسنجی ۱۴۳۷ رأی به ثبت رسید که از این میزان SLC توانست ۱۴۳۷ رأی را به خود اختصاص داده و با کسب ۸۲ درصد از کل آراء پیروزی قاطعانه‌ای کسب نماید. این در حالی است که اوورا موفق به کسب تنها ۲۹۹ رأی شده است. حال امروز دو خودروی اسپرت دیگر از این گروه یعنی ب‌ام‌و Z4 و آلفارومئو ۴C به مصاف یکدیگر رفته‌اند.

ب‌ام‌و Z4

اگر مدل ۵۰۷ متعلق به دههٔ ۵۰ میلادی را در نظر نگیریم، پیشینهٔ رودسترهای ب‌ام‌و به سال ۱۹۸۹ و معرفی مدل Z1 بازمی‌گردد که می‌توان آن‌را نخستین رودستر این شرکت دانست. تولید این مدل تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت تا اینکه پس از چند سال وقفه در سال ۱۹۹۵ مدل جدید Z3 به‌عنوان جایگزین Z1 معرفی شد. تولید این رودستر هم تا سال ۲۰۰۲ ادامه داشت تا اینکه نوبت به مدل Z4 رسید. این خودرو برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ به‌عنوان نسل جدید Z3 معرفی شد؛ اما برخلاف Z3 و Z1 که فقط به‌صورت رودستر تولید می‌شدند، Z4 در دو نسخهٔ رودستر و کوپه به تولید رسید. تولید این ماشین تا سال ۲۰۰۹ ادامه داشت اما بازهم برخلاف قبل ب‌ام‌و تصمیم گرفت نسل جدید آن‌را با همان نام Z4 عرضه کند. بدین ترتیب نسل دوم Z4 برای اولین بار در نمایشگاه دیترویت ۲۰۰۹ رونمایی شد. در این نسل اما بجای عرضهٔ دو نسخهٔ کوپه و رودستر با سقف پارچه‌ای، ب‌ام‌و این خودرو را در یک نسخه و با سقف فلزی جمع شونده تولید نمود که نقش هردوی این نسخه‌ها را بازی می‌کرد و بدین ترتیب Z4 به یک کانورتیبل تبدیل شد؛ اما این نسل از Z4 نیز سال گذشته به پایان عمر خود رسید و تولید آن خاتمه یافت تا به‌زودی جایگزین آن با نام Z5 معرفی گردد. ب‌ام‌و Z4 با پیشرانه‌های چهار سیلندر و شش سیلندر مختلفی عرضه می‌شود که در رقابت ما مدل Z4 28i شرکت کرده است. این ماشین مجهز به یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربو است که ۲۴۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتن متر گشتاور داشته و آن‌را از طریق یک گیربکس هشت سرعتهٔ اتوماتیک ZF به چرخ‌های عقب انتقال می‌دهد.

اجاره بی ام و

آلفارومئو ۴C

آلفارومئو برای اولین بار نسخهٔ کانسپت ۴C را در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۱ رونمایی کرد و سپس دو سال بعد نسخهٔ تولیدی آن در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۳ رونمایی شد. این یک خودرو اسپرت سبک‌وزن موتور وسط است که تکنولوژی و متریال آن از مدل ۸C نشأت گرفته است. برای هرچه پایین‌تر نگه‌داشتن وزن ۴C، تیوب‌های شاسی آن از فیبر کربن و ساب‌فریم آن از آلومینیوم ساخته شده است. چندی بعد نیز آلفارومئو پس از رونمایی از یک کانسپت، سرانجام در سال ۲۰۱۵ نسخهٔ اسپایدر ۴C را هم معرفی نمود که ما هم جهت همخوانی بیشتر با رقیب آلمانی همین نمونهٔ اسپایدر را در این دوئل شرکت داده‌ایم. این اسپرت سبک ایتالیایی برخلاف ب‌ام‌و Z4 تنها با یک پیشرانهٔ ۱٫۷ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ عرضه می‌شود که همان‌طور که اشاره شده در میانهٔ خودرو نصب شده است. این پیشرانه ۲۴۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتن متر گشتاور دارد که این نیرو توسط یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچه به چرخ‌های عقب منتقل می‌شود. آلفارومئو ۴C به کشورمان هم راه پیدا کرده است که توسط نمایندگی آلفارومئو در ایران یعنی آلفا موتور با قیمت گزاف ۵۸۰ میلیون تومان به بازار عرضه می‌شود. همچنین ۴C راه آلفارومئو را به بازار ایالات‌متحده هم باز نمود چراکه این اولین خودروی تولید انبوه آلفارومئو است که در قرن بیست و یکم در ایالات‌متحده عرضه می‌شود. البته نسخهٔ آمریکایی ۴C جهت تطابق با استانداردهای ایمنی این کشور تفاوت‌هایی با نسخهٔ عرضه شده در سایر کشورها دارد و به همین دلیل وزن آن نیز بیشتر است.

اجاره خودرو بدون راننده

مشخصات فنی

این دوئل‌ها، مقایسه‌هایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوب‌تر بین شما کاربران ایرانی می‌باشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگی‌های فنی، قیمت و مقرون‌به‌صرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح می‌دهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.